İncirlerin içeriğinde, bu meyvenin oluşumunu sağlayan bir incir arısı yer alır. İncirler, incir arısı olmaksızın döllenemez ve bu sayede yediğimiz incir şeklini kazanamaz. Dişi incir arısı, incirin altında yer alan küçük bir delikten içeri girdiğinde, kanatlarını kaybeder ve bir daha dışarı çıkamaz. Ancak içeride bıraktığı yavrular, boyutları sayesinde dışarı çıkma imkanı bulur.
HER İNCİRDE BİR ARI ÖLÜSÜ BULUNUYOR
İncir arıları, kendi türlerini sürdürebilmek için yalnızca incirlerin içini uygun bir üreme alanı olarak kullanabilirler. Dişi arı, incirin salgıladığı fisin enzimi tarafından parçalanarak meyvenin özüne karışır. Bu durumda, yediğimiz her incirle birlikte bir incir arısını da tüketmiş oluruz. İncir, aynı zamanda doğanın kurallarına aykırı bir durumu da temsil etmektedir; çünkü üremek için kurban edilmiş bir eşek arısına ya da içinde ölen bir böceğe ihtiyaç duyarlar.
ARILAR NASIL İNCİRİN İÇİNDE ÖLÜYOR?
Olgunlaşmamış meyvenin dişi çiçekleri tozlaşmaya hazır hale geldiğinde, incir meyvesi kendine özgü bir koku yaymaya başlar. Bu koku, yalnızca dişi incir arılarını cezbetmektedir. Kokuyu takip eden dişi arılar, incir meyvesini bulup, dibindeki dar açıklıktan içeri girmeye çalışırlar. Bu açıklık o kadar dardır ki, dişi arılar meyveye girmeden önce kanatlarını ve antenlerini kaybedebilir. Ancak bu kayıplar önemsizdir çünkü dişi arının artık bu parçalara ihtiyacı kalmamıştır.
Meyvenin içinde ilerleyen dişi arı, yumurtalarını gelecekte tohum olacak çiçeklerin içine bırakır. Bu esnada, daha önce bulunduğu incir meyvesinden üzerine yapışan polenleri yeni incire aktarır. Bu polenler, arının sadece yumurta bıraktığı çiçeklerin değil, ulaştığı tüm çiçeklerin döllenmesini sağlar. Yumurta bırakılan çiçekler gelişimlerini sürdüremez; fakat polenlerin tüm çiçeklere ulaşabilmesi, incirin yeterli sayıda tohum üretmesini mümkün kılar.
Bu durum, dişi arının sonunu getirir. Yumurtalarını güvenli bir şekilde bıraktığı için evrimsel görevini tamamlamış olur ve hayata veda eder.
