Adalet ve Kalkınma Partisi (AKP) içindeki erimenin durdurulamaması sonucunda, kadrolar alternatif işlere yönelmeye başladı. CHP’den yapılan transferler arasında Aydın Büyükşehir Belediye Başkanı Özlem Çerçioğlu, iktidar partisine katılarak Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın “himayesini” kabul etti. Ancak CHP, kuruluşundan bu yana “manda ve himaye” kabul etmeyen bir duruş sergilemektedir. Tüm baskılara ve hukukun sert bir şekilde kullanılmasına rağmen, CHP’de bir çözülme yaşanmıyor. İktidarın gerginliği ise artmaya devam ediyor; Meclis’te kurulan komisyon bile kimse tarafından dikkate alınmıyor.
BELEDİYELERE ÇENGEL
AKP, içinde bulunduğu durumu göz ardı ederek ilerlemeye çalışıyor. Çerçioğlu’nun transferi de bu durumu açıkça ortaya koyuyor. Yeni bir strateji olarak transferlerin ön plana çıktığı görülüyor.
AKP kulislerinde öyle iddialar dolaşıyor ki, sıradan bir CHP üyesinin bile şaşırmaması mümkün değil. İktidarın bu söylentileri sosyal medyada da yankı bulmuş durumda. Örneğin, Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı Mansur Yavaş’ın AKP’ye katılacağına dair bir iddia ortaya atıldı. Bu iddiaya göre, Yavaş, siyasi kariyerini Erdoğan’ın yanında noktalamayı planlıyor.
Ancak bu tür iddiaların ciddiyeti sorgulanabilir. Yavaş, geçmişte AKP’ye katılma önerilerini geri çevirmiştir. En güçlü olduğu dönemlerde bile AKP’ye katılmamış olması, bu iddiaların ciddiyetini azaltıyor.
Ayrıca, Ankara’daki bazı ilçe belediye başkanlarına yönelik de transfer girişimlerinin olduğu, bu yönde bir irade bulunduğu açıkça görülüyor. AKP’liler, bu durumu gizlemiyor. Ancak bu yöntem sadece başkentle sınırlı değil; İzmir, İstanbul’un ilçeleri, Balıkesir ve Bursa gibi yerlerde de benzer yaklaşımlar olduğu ifade ediliyor. Yani, bu dönem bir transfer sezonu olarak değerlendiriliyor ve amaç, CHP’yi bu yolla yıpratmak.
KOMİSYONU UMURSAYAN DA YOK
CHP’de bir çözülme yaşanmıyor ancak İstanbul merkezli soruşturmalar da etkisini kaybediyor. Özel’in belgeli “borsa” açıklamalarının ardından Beyoğlu Belediyesi’ne yönelik bir operasyon gerçekleştirildi. Amaç, iktidara karşı bir direnç sergilemek. Ancak herkes, bu dönemin oldukça zor geçeceğini kabul etmiş durumda.
AKP, partilerinin erimesi sürecinde CHP’yi Meclis’te kurulan komisyon konusunda da kışkırtma çabası içinde. CHP’ye uygulanan bu baskıların, parti yönetiminin yanlış kararlar almasına neden olabileceği düşünülüyor. Komisyondan çekilme kararı alınırsa, bu durum DEM Parti ve Kürt taban ile ters düşme riskini beraberinde getirebilir. Komisyonun dağılması AKP’yi pek ilgilendirmiyor, ancak MHP için durum farklı. Bahçeli’nin yakın çalışma arkadaşları, “Cumhur ittifakını zora sokmadan” AKP’yi hukuka biraz zorlamaya çalışıyor. MHP’nin bu hukuk vurgusuyla ortağını yumuşatabileceği düşünülüyor. Ancak kimse İmamoğlu’nun tahliyesini beklemiyor.
Siyaseti, iktidarlarının varlığına indirgeyen bir AKP’nin Kürt sorununa yaklaşımı da dikkat çekici. MHP ve DEM Parti, bu risklerin farkında ve içten içe durumun ne kadar zor olduğunu biliyor.
Hukukun yanı sıra siyasi etik de yavaş yavaş yok edilmeye başlandı. Bu durum karşısında, kendini yok edilme tehdidi altında hisseden bir CHP’nin komisyon konusunda nasıl bir tepki vereceği merak konusu. DEM’in “özgürlük”, MHP’nin “milli birlik” olarak gördüğü politikaların tartışılmasına ne kadar katılabilecekleri ise belirsiz.
Ankara’daki kulislerde, “komisyonun kaderi pamuk ipliğine bağlı” şeklinde yorumlar yapılıyor.
AKP ve Erdoğan’ın önceliği, iktidarlarını kaybetmemek. Diğer meseleler ise teferruat olarak değerlendiriliyor.
